İnfliksimab, tümör nekroz faktörü-alfa (TNF-α) antagonisti olan şimerik (fare/insan) bir monoklonal antikordur (MoAbs). Bu MoAbsTNF-α’ya yüksek afinite ve spesifite göstererek psoriasis ve TNF-α’nın aşırı üretimi ile seyreden diğer enflamatuvar hastalıkların patomekanizmalarını inhibe eder. Bir dizi otoimmün hastalığı tedavi etmek için kullanılan bir biyoteknolojik ilaçtır. Tedavisi için kullanılan hastalıklar arasında Crohn hastalığı, ülseratif kolit, romatoid artrit, ankilozan spondilit, sedef hastalığı, psoriatik artrit ve Behçet hastalığı bulunmaktadır. Ayrıca Konvansiyonel tedavilere yanıt vermeyen, bu tedavilerin kontrendike olduğu veya tolere edilemediği orta-şiddetli plak psoriasis ve psoriatik artritli yetişkin hastaların tedavisinde kullanılır.
Farmakokinetik çalışma sonuçlarına göre romatoid artritli hastalarda ilacın plazmadaki maksimum konsantrasyonu (cmax) ve eğri altındaki alan olan AUC maddenin uygulanan dozu ile orantılıdır. Dağılım hacmi damar içine karşılık gelirken MoABs’nin vücuttaki yarılanma süresi 8-12 gündür. İlacın tekrarlı uygulanması ile birikimin etkisi not edilmemekle birlikte kan dolaşımındaki konsantrasyonu verilen doza karşılık gelmektedir.
Şekil 1.Tümör nekroz Faktörün (TNF) üç boyutlu yapısı.
İnfliximabın etkisinin oluşması için diğer bir önemli mekanizma, vaskular endotelyumun “deaktivasyonu” dır, ki bu da lökositlerin ve sinovyal dokunun birikmesinde bir azalmaya yol açar. Bu, tedavinin klinik etkinliği ile ilişkili olan, yapışma moleküllerinin (ICAM-1 ve E-selektin) çözünebilir formlarının seviyesinde bir azalma ile kanıtlanmıştır.
Romatoid artritte infliximabın etkisinin en önemli mekanizmalarından biri, CD4, CD25 T-düzenleyici hücrelerin miktarının ve fonksiyonel aktivitesinin normalleştirilmesidir. Hastanın tedavisi bağışıklık sistemindeki bu elementlerin seviyesini sağlıklı bünyedeki seviyelere getirerek sağlanır. Bu durum, hücrelerin süpresör aktivitesindeki artış ile sitokinlerin sentezine ve kendiliğinden T spontan apoptoza bağlı olarak artmaktadır.
Şekil 2. İnfliximab’ı şematik yapısı.
Spondiloartropatilerde ve gut artritinde infliximabın etki mekanizması tam olarak anlaşılamamakla birlikte Interferon-y ile tedavinin arka planında bir artışa ve IL-10’un azalmasına dair kanıtlar vardır. Bu, infliximabın Thl-tipi bağışıklık yanıtını geri kazanma yeteneğini, interferon-y ve TNF-a’nın T lenfositleri tarafından sentezlenmesini azalttığını göstermektedir.
İnfliksimab 100 mg’lik flakonlarda liyofilize edilmiş toz halinde hasta kullanımına sunulur. Bu şekilde 2-8 0C arasında saklanmalıdır. Kullanılacak total doz 250 ml serum fizyolojik içerisinde hazırlandıktan sonra bir filtre sisteminden geçirilerek infüzyonla verilir. Solüsyon hazırlandıktan hemen sonra veya azami üç saat içerisinde uygulamaya başlanması tavsiye edilmektedir. İnfliksimab kilogram başına 5 mg olarak hesaplanarak iki saatin üzerinde kısa süreli infüzyonla verilir. 0, 2 ve 6. haftalarda yapılan indüksiyon periyodundan sonra her sekiz haftada bir tekrarlanan idame tedavisine geçilir. Tedavi sırasında klinik yanıtın azalması durumunda doz aralıkları kısaltılabilir. Ancak bu süre de dört haftadan kısa olmamalıdır.
İnfliksimabın diğer ilaçların metabolizması ile etkileşimine dair kesin denebilecek bulgular tam olarak açık değildir. MoAbs’nin ortalama eliminasyon yarı zamanı 8,5-9 gündür. Fakat kullanılan doz ve kullanım süresine bağlı olarak serumda 28 haftaya kadar bulunduğu tespit edilmiştir. Siklosporinlerle kombine kullanımının immünsüpresyonda artışa neden olduğuna dair bulgular bulunmaktadır. İnfliksimabın düşük doz metotreksat ile kombinasyonu uzun dönem etkinliğini korumak için önerilir. Ancak bu durumda güvenlik profili tek başına infliksimab kullanımına göre daha düşük olmaktadır. Retinoidlerle beraber kullanımına dair bulgular sınırlı olmakla birlikte herhangi majör bir yan etki tespit edilmemiştir.
Kaynaklar
⦁ Feldman SR, Gordon KB, Bala M, et al: Infliximab treatment results in significant improvement in the quality of life of patients with severe psoriasis: a double-blind placebo-controlled trial. Br J Dermatol 2005;152:954-60.
⦁ Pathirana D, Ormerod AD, Saiag P, et al: European S3-guidelines on the systemic treatment of psoriasis vulgaris. J Eur Acad Dermatol Venereol 2010;24:117-8.
⦁ Wang J, Zhan Q, Zhang L.: A systematic review on the efficacy and safety of Infliximab in patients with psoriasis. Hum Vaccin Immunother. 2016;12(2):431-7
⦁ Blair HA, Deeks ED.: Infliximab Biosimilar (CT-P13; Infliximab-dyyb): A Review in Autoimmune Inflammatory Diseases. BioDrugs. 2016;30(5):469-480.
⦁ Shih T, Lee K, Grogan T, De DR, Shi VY, Hsiao JL.: Infliximab in hidradenitis suppurativa: A systematic review and meta-analysis. Dermatol Ther. 2022;35(9):e15691.
