Değerli meslektaşlarım,
Dünyamızı yönlendiren sosyal platformlar ile her konuda aşama kaydetmeye başladık. Bunun üst zekanın büyük bir yönetim biçimi olduğu ve bizi değişim adı altında değiştirdiği
kesin. Bunun mesleğimizi de başka mecralara çektiği ve bizleri, sanayi ürünü olarak (daha doğrusu bir mal olarak değerlendirilen) ilacın peşinden sürüklediğini adım adım yaşıyoruz. Mesleğimizle ilgili sosyal medyada gezinirseniz çarpıcı biçimde bunu göreceksiniz.
“Farma” başlığı altında açılmış onlarca site “İskontonu seç, sepete at” modeli ürün satış özelliği ile sahne alıyor. Diğer birçok eczacılık sitelerinde ise genelde SGK ile ilgili konular
tüm hayatımızı esir almış gözükmektedir. Buna Odalarımızın web sayfaları da dahil gözükmektedir. Böyle olunca “Ben ilaç satıcısı değil, eczacı yetiştirdim’’ diyen çığlığı duyabiliyor muyuz bilmiyorum?
İlaç tedarik merkezleri durumundaki eczanelerimizde, mesleki hakkımızı sadece kutu üzerindeki bedelden elde ettiğimiz sürece yokuş aşağıya kayan freni patlamış bir kamyon misali gidiyoruz. Artık, ilaçta reklam olmamalı dönemlerini falan geçtik böyle şeyler çok uzaklarda kaldı. Şu an tam, “Bırakınız yapsınlar, bırakınız geçsinler” dönemi yaşıyoruz.
Peki, bu sadece bizde mi böyle derseniz, dünyanın en kapitalist ülkelerinde bizden 50 sene önce olayların aynen yaşandığına şahit olabilirsiniz… O zaman bu sürede neler yapılmış ve eczacılar mesleklerini nasıl geliştirmişler ve eczaneleri içinneler yaptıklarını değerlendirmek neden aklımıza gelmiyor bunu anlamıyorum.
Örgütlerimiz bir akıl tutulması mı yaşıyorlar acaba? Oysa bizlerin büyük şansı global hareketi aynı olan ilacın serüvenini takip edip bu yolda yaşanmış problemlere önlem almak ve bu konuda dünyada atılmış adımları izlemek ve ülkemizde de bu yönde yeni bir yapılanma meydana getirmek olmalıdır.
Godot’ yu beklemeyelim… Kimseye bir faydası yok. Saygılarımla…
