NEDEN KLİNİK ECZACILIK?
Değerli meslektaşlarım,
Sizce hastanelerde yanlış ilaç verilmesinden kaç hasta zarar görmektedir? Sizce eczanelerinizden sattığınız ilaçların hastalarımızdaki etkileri nasıldır? Sizce ilaçların kontrendikasyonlarından kaç hasta zarar görüyor?
Sizce hastanelerimizde yoğun bakım ünitelerinde ve diğer yatan hasta birimlerinde ilaçları kimler hazırlıyor?
Sizce ülkemizde evlerde kullanılmayan ilaçlara ne oluyor? Gibi, gibi, basit ama gündelik hayatımızda
gözümüzün önünde yaşanan olaylardan bir demet soru aklıma geldi. Bunları çok daha arttırmamız kesinlikle mümkün. Bu konularda bizim gibi ülkelerde bir istatistiğinin tutulduğunu düşünmüyorum çünkü eğitim sistemini düzeltmek daha iyi hizmet vermek gibi bir çabası olmayan düzenlerde istatistik tutulsa da bu bir şeyleri düzeltmek için bir uyarı niteliği taşımıyor. Zaten bizde ilaç satılır ve sonrası yoktur.
İşte işin püf noktası buradadır. Aslında modern dünyada eczacı, doktor reçetesi ile başlayan süreçte hastaya verilen ilacın tedavi bitene dek takipçisi olmalı ve bunu raporlamalıdır. Ancak bu şekilde ilaçların ülkemiz
insanı üzerindeki etkileri betimlenmiş olur ve de bilinçsiz ilaç kullanımının önüne geçilir. Hastaya danışmanlık görevi bir prosedür haline gelir ve eczacı ilaç sürecinin gerçek sahibi olur.
Şu an ülkemizde doktor reçetesi ve eczaneden alınan ilaçlar ile devam eden tedavi sürecinin sonrası hastanın kendine bırakılmıştır. Tedavi olup olmadığı tekrar doktora müracaatı ile bilinebilir ki böyle durumlarda hastalar genelde doktor değiştirirler ve süreç baştan başlar.
Eczacılar olarak hastanın ilaç süreci takip altına alınırsa hem tedavi hem ilaç yan etkileri kayıt altına alınacak tedavi tam anlamı ile sonlandırılacak ve de en önemlisi bu süreç ülkemiz sağlık sistemine tam bir denetim ve ayrıca bütçeye ciddi bir tasarruf sağlayacaktır.
Çeşitli eczacılık fakültelerinde okuyan öğrencilerle olan temasımda karşılaştığım tablo maalesef ülkem adına
çok üzücü. Çünkü şu an eğitimimiz çağdaş bir eczacı yetiştirmekten çok uzak. Bu meslek örgütlerimizin de sorunu olmalı ve 21. yüzyıl eczacılık olgusu temel hedefimiz olmalıdır.
Saygılarımla, sevgiyle kalın…
